Όλο και πιο επιτακτική καθίσταται η ανάγκη για ελέγχους δεκάδων γεφυρών στην επαρχία Καλαβρύτων, καθώς, πολλές αυτές που παραμένουν ασυντήρ...
Σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ η εφημερίδα "ΩΡΑ των ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ" φέρνει στο "φως" τα γηρασμένα γεφύρια που χρίζουν τουλάχιστον άμεσης επιθεώρησης. Τα υπουργεία και οι Περιφέρειες είναι επιτελικές δομές και δεν πρέπει να φροντίζουν μόνο για τα εγκαίνια νέων έργων αλλά και για την πρόληψη των ζημιών μέσα από την προληπτική συντήρηση των υφιστάμενων υποδομών και κτιρίων.
Στην Ελλάδα συνήθως μετά από μία καταστροφή (π.χ., σεισμό, πυρκαγιά, κατάρρευση γέφυρας κλπ.) ξεκινάει η αναζήτηση και η κριτική οι οποίες διακόπτονται μετά από μικρό χρονικό διάστημα, ενώ ο κύκλος «αναζήτηση – κριτική» ανοίγει εκ νέου μετά την επόμενη καταστροφή.
Ένα Εθνικό Σχέδιο «Διάσωσης των Υποδομών» θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον:
• Τακτικά προγράμματα επιθεώρησης και αξιολόγησης που ενσωματώνουν σύγχρονες ερευνητικές και αναλυτικές τεχνικές, ιδίως παλαιότερων γεφυρών που δεν μελετήθηκαν και κατασκευάστηκαν σύμφωνα με τις σημερινές δράσεις και τα σύγχρονα πρότυπα.
• Καταχώρηση ορίων φορτίων και ταχύτητας σε δομικά ανεπαρκείς και/ή λειτουργικά ξεπερασμένες γέφυρες.
• Υλοποίηση και επαρκή χρηματοδότηση τακτικών προγραμμάτων συντήρησης σε ολόκληρο το σύστημα.
• Ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την ιεράρχηση και την επαρκή χρηματοδότηση της αντικατάστασης λειτουργικά παρωχημένων και ευάλωτων γεφυρών.
Tο Μητρώο Υποδομών αποτελεί βασική παράλειψη της Πολιτείας και πρέπει άμεσα να προχωρήσει. Όμως δεν επαρκεί μόνον η καταγραφή.
Αυτή αποτελεί εργαλείο για τη μείωση της σεισμικής διακινδύνευσης, αλλά δεν δύναται να προσφέρει αυτοτελώς και τη λύση του προβλήματος. Με άλλα λόγια, για να μειωθεί το ρίσκο, πρέπει οι πιο ευάλωτες υποδομές είτε να ενισχυθούν, είτε να περιοριστεί η χρήση τους (να ρυθμιστούν) ή να αντικατασταθούν.
Τα τέσσερα «καμπανάκια»
Ο Θεοδόσης Τάσιος, μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο, πολιτικός μηχανικός, αρθρογράφος και συγγραφέας, είχε παραθέσει στα «ΝΕΑ» τους τέσσερις λόγους που πρέπει τα κατασκευαστικά έργα να ελέγχονται τακτικά και στις συνέπειες από πιθανή καταστροφή: «Η συντήρηση ενός έργου απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, όπως τα αυτοκίνητα πηγαίνουν στο συνεργείο. Είναι μια έννοια θεμελιώδης. Πρώτον, πρέπει να σταθούμε στην ανεπάρκεια των μελετών, και αυτό γιατί καθώς περνούν τα χρόνια η επιστήμη βελτιώνεται και οι μελέτες υπό τις οποίες έγιναν οι παλαιές κατασκευές αποδεικνύεται ότι δεν έχουν την πληρότητα και την ακρίβεια που απαιτείται πλέον. Δεύτερον, οι κακοτεχνίες, που είναι κάτι που δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς. Τρίτον, η γήρανση. Μια διάβρωση του σιδήρου ή μια κόπωση. Τέταρτον, η μεταβολή των εξωτερικών δράσεων που δέχεται ένα έργο. Δεν συγκρίνονται τα φορτία της σημερινής εποχής με τα φορτία της περιόδου της κατασκευής. Αυτές οι τέσσερις αιτίες είναι επαρκής λόγος για να μας κάνουν να ανησυχούμε περισσότερο και παρ’ όλα αυτά δεν την κάνουμε τη ρημάδα την επιθεώρηση».
Πολλά δημόσια έργα φέρεται να έχουν φτάσει στο ανώτατο προσδόκιμο ζωής, αν δεν το έχουν ξεπεράσει, με τις βασικές υποδομές της Ελλάδας και όχι μόνο να δημιουργούνται προ μισού και πλέον αιώνα. Οταν, μάλιστα, στη βιβλιογραφία ως βέλτιστη διάρκεια σταθερής θλιπτικής αντοχής σκυροδέματος αναφέρονται τα 50 έτη, τα πράγματα χαρακτηρίζονται ιδιαίτερα ανησυχητικά.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η στατιστική αυτή παρατήρηση αφορά «ιδανικές συνθήκες», ήτοι σε τεχνητό περιβάλλον εργαστηρίου.
Στα Καλάβρυτα έχουμε μητρώο…
Ο συμπατριώτης μας Θεόδωρος Χαμάκος ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια με την Αναζήτηση, εντοπισμό, καταγραφή, φωτογράφηση και μέτρηση όλων των γεφυριών της Πελοποννήσου. Φυσικά και των Καλαβρύτων όπου έχει ολοκληρώσει την καταγραφή τους.
Ο κ. Χαμάκος έχει δημιουργήσει Το Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου (Α.Γ.Π.) που σαν στόχο έχει, την ευαισθητοποίηση του κοινού και των αρμόδιων φορέων, τη συμβολή στη προβολή, τη διάσωση και την προσέγγιση της τέχνης των δημιουργών των πέτρινων γεφυριών της Πελοποννήσου.
Έτσι έχει συμβάλει σημαντικά στην προβολή, προστασία και διάσωση των πετρογέφυρων μέσω της ευαισθητοποίησης του κοινού και των αρμόδιων φορέων, οργάνωση ημερίδων, εκδηλώσεων, εκθέσεων, πραγματοποίησης διαλέξεων, αρθρογραφία και παρεμβάσεις σε γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο.
Ο κ. Χαμάκος, ολοκληρώνει το επόμενο διάστημα ένα πλήρες κατάλογο με όλα τα γεφύρια των Καλαβρύτων και θα αποτυπωθούν σε ένα ιστορικό λεύκωμα που θα εκδοθεί σε συνεργασία με τον Δήμο Καλαβρύτων.
Ένα Εθνικό Σχέδιο «Διάσωσης των Υποδομών» θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον:
• Τακτικά προγράμματα επιθεώρησης και αξιολόγησης που ενσωματώνουν σύγχρονες ερευνητικές και αναλυτικές τεχνικές, ιδίως παλαιότερων γεφυρών που δεν μελετήθηκαν και κατασκευάστηκαν σύμφωνα με τις σημερινές δράσεις και τα σύγχρονα πρότυπα.
• Καταχώρηση ορίων φορτίων και ταχύτητας σε δομικά ανεπαρκείς και/ή λειτουργικά ξεπερασμένες γέφυρες.
• Υλοποίηση και επαρκή χρηματοδότηση τακτικών προγραμμάτων συντήρησης σε ολόκληρο το σύστημα.
• Ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την ιεράρχηση και την επαρκή χρηματοδότηση της αντικατάστασης λειτουργικά παρωχημένων και ευάλωτων γεφυρών.
Tο Μητρώο Υποδομών αποτελεί βασική παράλειψη της Πολιτείας και πρέπει άμεσα να προχωρήσει. Όμως δεν επαρκεί μόνον η καταγραφή.
Αυτή αποτελεί εργαλείο για τη μείωση της σεισμικής διακινδύνευσης, αλλά δεν δύναται να προσφέρει αυτοτελώς και τη λύση του προβλήματος. Με άλλα λόγια, για να μειωθεί το ρίσκο, πρέπει οι πιο ευάλωτες υποδομές είτε να ενισχυθούν, είτε να περιοριστεί η χρήση τους (να ρυθμιστούν) ή να αντικατασταθούν.
Τα τέσσερα «καμπανάκια»
Ο Θεοδόσης Τάσιος, μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο, πολιτικός μηχανικός, αρθρογράφος και συγγραφέας, είχε παραθέσει στα «ΝΕΑ» τους τέσσερις λόγους που πρέπει τα κατασκευαστικά έργα να ελέγχονται τακτικά και στις συνέπειες από πιθανή καταστροφή: «Η συντήρηση ενός έργου απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, όπως τα αυτοκίνητα πηγαίνουν στο συνεργείο. Είναι μια έννοια θεμελιώδης. Πρώτον, πρέπει να σταθούμε στην ανεπάρκεια των μελετών, και αυτό γιατί καθώς περνούν τα χρόνια η επιστήμη βελτιώνεται και οι μελέτες υπό τις οποίες έγιναν οι παλαιές κατασκευές αποδεικνύεται ότι δεν έχουν την πληρότητα και την ακρίβεια που απαιτείται πλέον. Δεύτερον, οι κακοτεχνίες, που είναι κάτι που δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς. Τρίτον, η γήρανση. Μια διάβρωση του σιδήρου ή μια κόπωση. Τέταρτον, η μεταβολή των εξωτερικών δράσεων που δέχεται ένα έργο. Δεν συγκρίνονται τα φορτία της σημερινής εποχής με τα φορτία της περιόδου της κατασκευής. Αυτές οι τέσσερις αιτίες είναι επαρκής λόγος για να μας κάνουν να ανησυχούμε περισσότερο και παρ’ όλα αυτά δεν την κάνουμε τη ρημάδα την επιθεώρηση».
Πολλά δημόσια έργα φέρεται να έχουν φτάσει στο ανώτατο προσδόκιμο ζωής, αν δεν το έχουν ξεπεράσει, με τις βασικές υποδομές της Ελλάδας και όχι μόνο να δημιουργούνται προ μισού και πλέον αιώνα. Οταν, μάλιστα, στη βιβλιογραφία ως βέλτιστη διάρκεια σταθερής θλιπτικής αντοχής σκυροδέματος αναφέρονται τα 50 έτη, τα πράγματα χαρακτηρίζονται ιδιαίτερα ανησυχητικά.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η στατιστική αυτή παρατήρηση αφορά «ιδανικές συνθήκες», ήτοι σε τεχνητό περιβάλλον εργαστηρίου.
Στα Καλάβρυτα έχουμε μητρώο…
Ο συμπατριώτης μας Θεόδωρος Χαμάκος ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια με την Αναζήτηση, εντοπισμό, καταγραφή, φωτογράφηση και μέτρηση όλων των γεφυριών της Πελοποννήσου. Φυσικά και των Καλαβρύτων όπου έχει ολοκληρώσει την καταγραφή τους.
Ο κ. Χαμάκος έχει δημιουργήσει Το Αρχείο Γεφυριών Πελοποννήσου (Α.Γ.Π.) που σαν στόχο έχει, την ευαισθητοποίηση του κοινού και των αρμόδιων φορέων, τη συμβολή στη προβολή, τη διάσωση και την προσέγγιση της τέχνης των δημιουργών των πέτρινων γεφυριών της Πελοποννήσου.
Έτσι έχει συμβάλει σημαντικά στην προβολή, προστασία και διάσωση των πετρογέφυρων μέσω της ευαισθητοποίησης του κοινού και των αρμόδιων φορέων, οργάνωση ημερίδων, εκδηλώσεων, εκθέσεων, πραγματοποίησης διαλέξεων, αρθρογραφία και παρεμβάσεις σε γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο.
Ο κ. Χαμάκος, ολοκληρώνει το επόμενο διάστημα ένα πλήρες κατάλογο με όλα τα γεφύρια των Καλαβρύτων και θα αποτυπωθούν σε ένα ιστορικό λεύκωμα που θα εκδοθεί σε συνεργασία με τον Δήμο Καλαβρύτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.