Την πρώτη του ολοκληρωμένη δουλειά παρουσίασε πριν λίγες μέρες ο Δημήτρης Μπενάκης με τίτλο "Έχω μια κοπέλα" , προκαλώντας μεγάλη...
Ο Δημήτρης Μπενάκης, γεννήθηκε στην Πάτρα 3 Απριλίου του 1989, μεγάλωσε στα Καλάβρυτα όπου έκανε και τα πρώτα του βήματα στη μουσική. Σε ηλικία 11 ετών ξεκίνησε την κλασική κιθάρα με το μουσικό Βασίλη Παντελή ενώ απο την εφηβεία του σκαρώνει τα πρώτα στιχάκια και τις πρώτες του μουσικές. Στην ηλικία των 18 πηγαίνει στην Αθήνα για σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ενώ ασχολείται παράλληλα με τη κιθάρα αλλά και το τραγούδι παρακολουθώντας μαθήματα φωνητικής στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας ως μαθητής της Έλλης Πασπαλά. Για 4 χρόνια είναι μέλος της μπάντας Ultima Vista με την οποία εμφανίζεται σε διάφορες μουσικές σκηνές της Αθήνας παίζοντας κυρίως διασκευές απο το ελληνικό ροκ και έντεχνο ρεπερτόριο.
Ο Δημήτρης μίλησε στο ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS για το "Έχω μια κοπέλα", τα σχέδια του αλλά και τα αγαπημένα του Καλάβρυτα!
Κ-Ν: Δημήτρη, το « Έχω μια κοπέλα» είναι η πρώτη σου δουλεία σε στίχους, μουσική και φυσικά ερμηνεία από εσένα και πραγματικά προκάλεσε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Τι περιμένουμε ακόμα;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΝΑΚΗΣ: Είναι η πρώτη μου δουλειά σε τέτοιο επίπεδο, χαίρομαι που προκάλεσε ενδιαφέρον και ευχαριστώ όλους τους φίλους για τη μέχρι τώρα στήριξη! Είμαι ευγνώμων που δούλεψα με εξαιρετικούς μουσικούς και φίλους για το αποτέλεσμα και ελπίζω ότι ανάλογη θα είναι και η συνέχεια. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει υλικό, το οποίο περιμένει υπομονετικά τη σειρά του να «εκτεθεί», ενώ παράλληλα γράφω καινούρια πράγματα και ετοιμάζω κάποιες εμφανίσεις για το χειμώνα στην Αθήνα.
Κ-Ν: Τι είναι η μουσική για σένα
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΝΑΚΗΣ: Η μουσική είναι αυτό που κάνει τα μέσα μου να χαμογελάνε. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να εκφράζω τα συναισθήματά μου και η καλύτερη παρέα στις χαρές και τις λύπες μου. Απο πολύ μικρός άρχισα να γοητεύομαι και να μαγεύομαι –μιας και είναι επίκαιρο- απο τα χρώματα και τα αρώματα της, μια γλώσσα παγκόσμια, που πηγάζει απο τα πιο όμορφα ένστικτά μας και πρέπει μόνο να ενώνει.
Κ-Ν: Ποια τα μουσικά σου ακούσματα και τι σε επηρέασε στη δική σου μουσική δημιουργία
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΝΑΚΗΣ: Η πρώτη και πιο δυνατή σκηνή που θυμάμαι απο τα παιδικά μου χρόνια, είναι ο πατέρας μου να μου τραγουδάει με τη κιθάρα του το Μάυρο Γάτο του Β.Παπακωνσταντίνου κι εγώ να τον χαζεύω.Κι όταν τελείωνε το τραγούδι, εγώ το ζητούσα πάλι!Αυτό ηταν ένα απο τα πρώτα ερεθίσματα. Μεγάλωσα ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπούν ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο τη μουσική και απο πολύ μικρός είχα την ευκαιρία -λόγω του «Σκηνικού» (το μπαρ των γονιών μου)- να γεμίζουν τα αυτιά μου με μουσικές απο το Σιδηρόπουλο και τον Άσιμο μέχρι τους Doors και το Marley, απο το Χατζιδάκι και το Λοίζο μέχρι το Μάρκο και απο τους Βeatles μέχρι τα κλασικά μεγάλα ροκ και μέταλ συγκροτήματα. Το πιο πρόσφατο μουσικό κόλλημα μου είναι οι Coral! Αυτό που θα με επηρεάζει πάντα, είναι όλα εκείνα τα συναισθήματα και τα χρώματα που γεννάνε οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, οι καταστάσεις που βλέπω να ζουν οι γύρω μου ή εγώ, καταστάσεις άλλες φορές δυσάρεστες κι άλλοτε ευχάριστες!
Κ-Ν: Ο τίτλος της πρώτης προσωπικής δουλειά σου, είναι: «έχω μια κοπέλα» που μιλά για μια «μάγισσα» που χάνεσαι στα μάτια της, μια αγάπη αλλά και καταστροφή. … Είναι υπαρκτή αυτή η μάγισσα; Μέχρι που θα μπορούσες να φτάσεις για μια …. «μάγισσα»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΝΑΚΗΣ: Μια μάγισσα θα υπάρχει πάντα, συνεπώς και η έμπνευση! Δε θα ταύτιζα πλήρως την ιστορία του κομματιού με κάποια δικιά μου, όμως το «Έχω μια κοπέλα» έχει βιωματικά στοιχεία, και πως θα γινόταν να μην τα έχει άλλωστε αφού τα περισσότερα απο όσα δημιουργούμε έχουν μέσα τους κομμάτια του εαυτού μας.Το μέχρι που θα μπορούσα να φτάσω το προσδιορίζει ο στίχος!!! «Καταστροφή»!!!!
Κ-Ν: Πες μας λίγο για τα επόμενα σχεδιάσου και αν θα περιμένουμε κάπου να σε απολαύσουμε
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΝΑΚΗΣ: Στο μυαλό μου τώρα είναι το «Έχω μια κοπέλα», να το μάθει ο κόσμος, να το αγαπήσει,όσοι δε με έχουν ακούσει ξανά να πάρουν μια πρώτη γεύση απο τη δουλειά μου. Ετοιμάζω κάποιες εμφανίσεις για το χειμώνα στην Αθήνα, ακόμα δε γνωρίζω ακριβείς ημερομηνίες, ενώ στο πλάνο είναι και το στούντιο, να τελειώσω το δεύτερο κομμάτι δηλαδή που θα παρουσιάσω!
Κ-Ν: Αν θα μπορούσες να δώσεις ένα μουσικό τιτλο στα Καλάβρυτα ποιος θα ήταν και σε τι ρυθμό
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΝΑΚΗΣ: Επειδή τα Καλάβρυτα «κουβαλούν» το ’43 στη πλάτη τους, που είναι βαρύ και οφείλουμε να μη το ξεχάσουμε ποτέ...θα δανειζόμουν τον τίτλο ενός πολύ αγαπημένου μου βιβλίου απο τη Διδώ Σωτηρίου, «Τα ματωμένα χώματα» και σίγουρα θα ήταν 9/8 , ζεϊμπέκικο δηλαδή.
Κ-Ν: Δημήτρη σ ευχαριστουμε πολύ και ευχόμαστε κάθε επιτυχία και τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΕΝΑΚΗΣ: Εγώ σας ευχαριστώ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.